прычолак

прычолак, -лка м. абл.

Усечённый сверху скат четырёхскатной крыши.

- То заходзьце онь у гэну хату з прычолкамі, - праз дым паказалі Зубрыцкаму асядласць баркаўскога багатыра. Калюга. Запечны абібок - наш кот Цімох - знайшоў ужо сухое месца на прычолку страхі і шчасліва мурлыча пад промнямі ласкавага сонца. Брыль. Прыгарадная, невялікая, з хораша памаляванымі частаколамі і прычолкамі, і аканіцамі вёска. Янкоўскі.